تاثیر آموزش راهبردهای یادگیری خود تنظیمی بر انشا نویسی در دانش آموزان با اختلال نارسا توجه/ فزون کنشی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی بر انشانویسی در کودکان با اختلال نارسا توجه/ فزون¬کنشی انجام شد. از یک طرح شبه آزمایشی دو گروهی با پیش آزمون-پس آزمون استفاده شد. دو دبستان ابتدایی شهر سمنان به صورت نمونه¬گیری در دسترس انتخاب شدند. سپس پرسشنامه¬های snap-iv (فرم معلم) و اختلال رفتاری راتر (فرم معلم)، و آزمون هوشی وکسلر اجرا شد. آزمون انشا به عنوان پیش آزمون بر روی دانش آموزانی که نمره¬¬ی برش اختلال نارسا توجه / فزون¬کنشی را کسب کرده بودند اجرا شد. تعداد 30 دانش آموز که طول انشا آنها کمتر از 100 کلمه بود وارد مطالعه شدند و در دو گروه آزمایشی و کنترل جایگزین شدند. مدت هشت جلسه 60 دقیقه¬ای راهبردهای یادگیری خودتنظیمی، به گروه آزمایش آموزش داده شد، اما گروه گواه مداخله¬ای دریافت نکردند. نمرات پس آزمون، و پیگیری یک ماهه جمع¬آوری شد و داده¬ها با روش آماری تحلیل واریانس اندازه¬های تکراری تحلیل شدند. یافته¬ها نشان داد که عملکرد دانش آموزان در تمام مولفه¬ها¬ی پژوهش از جمله زمان برنامه¬ریزی، زمان نوشتن، طول متن نوشتاری، واژه¬ها¬ی پیوندی، عناصر اصلی انشا، و کیفیت کلی انشا به طور معناداری بهبود یافته و پیگیری پس از گذشت یک ماه تایید کننده پایداری آموخته¬ها بود. بنابراین، آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی می¬تواند منجر به بهبود مولفه¬های انشا و کیفیت کلی آن شود.